Mijn zoon is gek op Crème Brûlée en wil dat het liefst met kerst ook als toetje eten. Maar om nou weer dezelfde Crème Brûlée te maken vond ik wat saai. Er 'moest' dus een ander recept komen. Ik dacht een goed alternatief gevonden te hebben in deze taart, maar zoonlief heeft hem afgekeurd. Heel erg dom want het is echt een hele lekkere taart! Zijn argument om hem af te keuren: ik vind die abrikozen erin niet lekker. Het was helemaal niet de bedoeling dat hij deze taart al zou proeven, het moest een verrassing met kerst zijn, maar hij kwam op een avond binnenstappen net op het moment dat ik de taart aan het aansnijden was. Ik maak namelijk alle recepten vooraf al een keer, zodat ik op het moment suprême niet voor verrassingen of mislukkingen kom te staan. Nu kan ik eigenwijs zijn en de taart toch maken met kerst, maar ook dochterlief begon te sputteren toen ze het verhaal van haar broer hoorde. Met abrikozen erin? Nee hoor mam, maak maar iets anders! En moeders is zo gek om dat te doen........
Dit wordt dus niet ons toetje met kerst, maar desalniettemin is het een hele lekkere taart.
De abrikozen worden eerst in een zoete witte dessertwijn, bijvoorbeeld Sauternes, geweekt en dit weekvocht wordt in de Crème Brûlée verwerkt. In plaats van een dessertwijn heb ik een witte Pineau des Charentes gebruikt. Een heerlijke drank, gemaakt van druivensap en Cognac. De Pineau des Charentes is volgens de overlevering in 1589 ontstaan doordat een wijnboer uit het dorpje Burie, in de streek van Charente, per ongeluk druivenmost in een vat met cognac had gegoten. Toen de man een aantal jaren later het vat nodig had, nam hij een slokje van de inhoud en was aangenaam verrast. Sindsdien houden de wijnboeren deze traditie in leven, die door de jaren heen echte kennis geworden is en garant staat voor kwaliteit en genoegen.
Er bestaan twee soorten Pineau: een witte, die minimaal een jaar op vat heeft gestaan, met de smaak van honing, fruit en kruiden. De rosé komt voort uit andere druivensoorten en is minstens 8 jaar oud, met een fruitiger smaak.
De vulling is nog niet helemaal stevig, maar "wobbly" zoals de Engelsen zo mooi zeggen, als hij uit de oven komt. Tijdens het afkoelen wordt de custard steviger. Bij mij duurde dat echt lang. Ik heb de taart eerst laten afkoelen tot kamertemperatuur en toen afgedekt in de koelkast gezet. Pas de volgende dag kon ik hem goed aansnijden zonder dat de vulling eruit liep.
Crème Brûléetaart met abrikozen
Recept printen
Deeg:
- 140 gram roomboter op kamertemperatuur
- 100 gram lichtbruine basterdsuiker
- 250 gram patentbloem
- 25 gram gemalen amandelen
- 1 ei, losgeklopt
- 200 gram 'ready-to-eat' abrikozen
- 150 ml zoete witte dessertwijn (zoals Sauternes)
- 100 gram suiker
- 1 vanillestokje, gehalveerd en zaadjes eruit geschraapt
- 285 ml slagroom
- 4 eieren
- ± 4 eetlepels rietsuiker
- taartvorm, bij voorkeur met losse bodem, van ± 24 cm
- Crème Brûlée brander
Mix de boter en de suiker (met mixer of platte klopper standmixer) tot een licht mengsel. Mix (kort) de bloem en de amandelen erdoor en als laatste het ei. Mix tot het deeg net samenkomt, stort het op werkplek en maak er een platte bal van. Verpak het deeg in plastic folie en leg het minstens een half uur in de koelkast.
Vulling:
Doe de abrikozen in een schaaltje. Breng de wijn en de suiker in een steelpan aan de kook, roer tot de suiker is opgelost en giet over de abrikozen. Zet apart.
Breng - in dezelfde pan, afwassen is niet nodig - de slagroom met het vanillestokje en het uitgeschraapte merg aan de kook. Zet het vuur uit en laat intrekken.
Taart bakken:
Rol het deeg uit en bekleed en een taartvorm met lage rand (eventueel met losse bodem) van ± 24 cm mee. Zet ± 10 minuten in de vriezer (zo voorkom je dat de taartrand erg gaat krimpen tijdens het bakken).
Verwarm de oven voor op 220 ºC. Leg op het deeg een velletje bakpapier of aluminiumfolie en verdeel er keramische bakbonen of gedroogde peulvruchten over.
Bak de taart in het midden van de oven 20 minuten. Verwijder het bakpapier en de bakbonen en zet de taart nog een paar minuten in de oven totdat de bodem ook licht kleurt.
Verlaag de oventemperatuur naar 160 ºC.
Maak terwijl de bodem in de oven staat de vulling: klop met een garde de eieren los in een grote schaal. Zet een zeef op de schaal en giet de vanilleslagroom erdoor. Klop de slagroom door de eieren. Spoel de zeef om en laat de abrikozen uitlekken, vang het weekvocht op. Roer het weekvocht door het ei-/slagroommengsel.
Verdeel de uitgelekte abrikozen over de deegbodem.
Giet de custard erover.
Bak de taart in het midden van de oven ± 35 minuten. De custard is dan nog niet helemaal stevig, het midden is nog "wobbly" zoals de Engelsen zo mooi zeggen. Tijdens het afkoelen wordt de custard steviger.
Laat op een rooster afkoelen en zet afgedekt in de koelkast. Om suiker goed te kunnen carameliseren moet de custard namelijk ijskoud zijn.
Serveren:
Bestrooi vlak voor het serveren met de rietsuiker. Direct met de brander de suiker karameliseren. Laat het suikerlaagje ± 1 minuut uitharden en snijd de taart in punten.
Serveer en een glas van de gebruikte wijn bij.
Eet smakelijk!
Aangepast recept van GoodFood.
2 opmerkingen:
Ik vind creme brulee heerlijk, dus dit ga ik zeker proberen!
De Pineau de Charentes kon ik niet vinden, dus "gewoon" een Sauternes gebruikt... Hoewel ik geen wijndrinker ben vond ik het erg lekker (al zou ik er een volgende keer iets minder in doen). :)
Wel vond ik de crème brûlée wel heel zacht blijven, ook de volgende dag nog.
Bij aansnijden kwam er ook een plasje vocht uit druipen. Dat was niet veel, maar het viel wel op. Ook daarom denk ik een volgende keer wat minder wijn aan de crème toe te voegen.
Een reactie posten