O jee, een foodblogger in nood en het was niet eens door een aswolk op IJsland. De reden was veel banaler, hij zat zonder zijn lievelingschocolade: Swiss Noir 72%. Nu maken we dat allemaal weleens mee, maar hij maakte er wel een echt drama van. Hij schreef erover op zijn weblog en hij droomde zelfs dat zijn mevrouw een lade opentrok en daarin nog een aantal repen vond. Maar ja, dromen zijn bedrog zingt Marco Borsato al jaren......
Meneer Wateetons, want over hem heb ik het, heeft geluk. Ik had nog zo'n door hem felbegeerde reep in een keukenkast liggen. Helaas een paar maanden over de datum, maar dat mag de pret niet drukken. Chocolade is (bijna) eeuwig houdbaar. Ik heb hem de reep subiet toegestuurd, zijn weekend kan nu vast niet meer stuk!
En nu niet allemaal een verzoek indienen, want ik had maar 1 reep over.
Ik kon trouwens heel gemakkelijk afstand doen van die reep, want ik heb zelf veel lekkerder chocolade in huis. Helemaal uit Italië en te koop bij Saskatoon in Voorburg.
1 opmerking:
Nou dat was erg aardig van je, zeg!! :o)
Een reactie posten