She is back!!!

Het is vandaag feest in 'Huize Arden'! Mijn dochter is vanmorgen na 10 maanden rondreizen in Australie weer veilig geland op Schiphol. Ze spreekt inmiddels Engels met een vet Aussie accent, heeft meer dan 6000 foto's gemaakt, 3 dagboeken vol geschreven, heel veel mee gemaakt en gezien, maar bovenal heeft ze het ontzettend leuk gehad. Ze raakt niet uitgepraat over de vele aardige mensen die ze daar heeft ontmoet, over de mooie natuur en hoe leuk het toch was. De eerste 4 maanden reisde ze met een vriendien, daarna in haar 'uppie'. Er was 1 moment dat ik in mijn rats zat; dat was toen ze met haar busje 'Roze Annie' een ongeluk kreeg. Ze verloor de macht over het stuur en is een paar keer over de kop geslagen en in een weiland naast de weg beland. Gelukkig mankeerde mijn dochter op een paar schrammen na niets, Roze Annie moest helaas worden afgevoerd naar de schroothoop. Ik kon haar op dat moment alleen vanaf afstand troosten, gelukkig is ze daar door hele behulpzame mensen opgevangen en geholpen. Eind goed al goed! De meeste foto's heb ik al wel gezien, ze heeft ze telkens op een DVD naar huis gestuurd, veel verhalen heb ik al door de telefoon gehoord, maar ik wil nu natuurlijk alles in levende lijve van haar horen.

Zo af en toe heeft ze mijn weblog bekeken en vanuit Perth, haar laatste stop, opperde ze het idee dat ik alles ook nog een keer voor haar moet gaan koken en bakken. Nou, dat kan hoor! Vandaag gelijk maar een start gemaakt. Niks ingewikkelds, want na een reis van zo'n 26 uur en het feit dat ze 'opeens' weer thuis is, is ze toch wel een beetje uit haar doen. Dit is wat er vanavond op tafel komt: Pasta uit de oven met 4 kazen, daarbij stokbrood en een salade met een vinaigrette van citroenolijfolie, witte wijnazijn, beetje mosterd en peper en zout. Als toetje Crème Brûlée en voor bij de koffie heb ik de Swedish Visiting Cake van Dorie Greenspan gemaakt.

Eet smakelijk!