World Peace Cookies

Het boek van Dorie Greenspan "Baking, from my home to yours" blijft fascineren. Vandaag heb ik World Piece Cookies gebakken. Deze koekjes zijn op zich snel te maken, als je de tijd niet meerekent dat het deeg moet opstijven in de koelkast. Ze zijn licht zout door het gebruik van "Fleur de Sel" (evt. te vervangen door fijn zeezout) en samen met de cacao en pure chocolade geeft dit een hele lekkere smaak aan de koekjes.

World Peace Cookies

• 170 gram patentbloem
• 5 eetlepels cacao
• ½ theelepel baking soda
• 155 gram zachte ongezouten roomboter
• 135 gram lichtbruine basterdsuiker
• 50 gram kristalsuiker
• ½ theelepel Fleur de Sel* (of 1/4 theelepel fijn zeezout)
• 1 theelepel vanille extract
• 140 gram gehakte pure chocolade of chocoladechips

Zeef bloem, cacao en baking soda.
Mix de boter met een mixer of platte haak van de KitchenAid zacht en romig. Voeg basterd- en kristalsuiker, fleur de sel en vanille extract toe. Mix enkele minuten. Voeg het bloemmengsel toe en mix kort op lage stand tot een kruimelig deeg. Voeg de gehakte chocolade toe en meng kort door het deeg.

Stort het kruimelige deeg op een werkplek (deegmatje bijv.) en maak er snel met je handen een deegbal van. Verdeel in 2-en en maak 2 rollen met een doorsnede van ± 5 cm. Verpak de rollen deeg in plastic folie en laat in de koelkast tenminste 3 uur opstijven. (Het deeg kan 3 dagen in de koelkast bewaard worden of 2 maanden in de vriezer).

Vewarm de oven voor op 160 ºC en bekleed 2 bakplaten met bakpapier/bakmatje.
Snijd de rollen deeg met een scherp mes in plakjes, iets dikker dan een cm. Leg de plakjes deeg op de bakplaten met 2,5 cm tussenruimte.

Bak de koekjes in het midden van de oven (1 bakplaat per keer) ongeveer 12 minuten. Ze zien er niet gaar uit, maar zo moeten ze juist zijn: ze garen nog na en worden stevig tijdens het afkoelen. Laat de koekjes een paar minuten op de bakplaat afkoelen en laat ze dan verder afkoelen op een rooster.

Eet smakelijk!

*Wat is Fleur de Sel? Wikipedia brengt uitkomst:

Het duurste zout en volgens sommigen in culinair opzicht ook het beste, wordt gewonnen in de verdampingsbassins aan de Middellandse Zee en Atlantische Oceaan. Wanneer een bassin met vers zeewater gevuld wordt, duurt het nog lange tijd voordat het water is verdampt en het zout uitkristalliseert. Maar op het water komt een flinterdun vliesje te liggen dat enigszins lijkt op een gistvliesje. Dit is fleur de sel (letterlijk: zoutbloem). Het vliesje wordt uiterst voorzichtig van het water geschept en verzameld. Dit handwerkje is tijdrovend en per 35 vierkante meter komt er slechts één kilo van vrij. Vandaar dat fleur de sel zo duur is. Fleur de sel wordt "geboren", precies op het kristallisatiepunt. Het is zeer fijn van structuur, bezit een mooi parfum en bevat diverse mineralen. Vastgesteld is dat in fleur de sel een extreem halofiele bacterie voorkomt, een bacterie die in extreem hoge zoutgehaltes kan overleven. Deze bacterie zou verantwoordelijk zijn voor de lichte viooltjesgeur van fleur de sel. Bekend is fleur de sel uit Guérande (Bretagne) en uit de Camargue. Beide zoutbekkens bestaan al sinds de Romeinse tijd.