30 mei 2010

Bali 2010 - 3

We zijn weer terug in Nederland en boy o boy wat heb ik er moeite mee om over te schakelen. We hebben het zo heerlijk gehad! De drie vakantieweken zijn werkelijk omgevlogen. Het nagenieten in de vorm van het bekijken van de foto's en het nalezen van ons dagboek dat we elke dag hebben bijgehouden kan nu beginnen.

Een aantal sfeerfoto's:

Bali 2010 - Familie Sinta
We hebben naast de schoonfamilie van Sinta ook haar eigen familie bezocht. Op bovenstaande foto onder andere haar moeder en broer. Het is bijna met geen pen te beschrijven hoe deze mensen leven. Met z'n allen in een betonnen huisje niet groter dan een gemiddelde schuur in Nederland. Geen stoelen, geen tafels, geen bedden. Een lekkend afdakje voor het huisje waar ze kunnen schuilen als het regent.

Bali 2010 - Sinta met haar vader en dochtertje Ocilia
Haar vader heeft problemen aan zijn rug en ligt al een jaar of 5 binnen op een plank met daarop een heel dun matrasje. Geld voor een operatie is er niet. Speciaal voor ons bezoek had hij zich opgedoft en ondanks alle ellende lachte hij breeduit toen we weggingen

Bali 2010 - Moeder Sinta bij haar keuken
De moeder van Sinta voor haar keuken: een hutje van bamboe waarin op houtvuur wordt gekookt. Alles binnen is zwart geblakerd

Bali 2010 - Tempel
Tempelcomplex Pura Kehen nabij Bangli

Bali 2010 - Vuilverbranding in Bali
Om de hoek bij de villa: vuilverbranding

Bali 2010 - Lekker eten
Ook dit jaar heeft Sinta heel lekker voor ons gekookt

Bali 2010 - Eten onderweg
Ergens onderweg, hier hebben we toch maar niet iets van gegeten

Bali 2010 - Zonneschijn
Zonneschijn

Bali 2010 - Regen
en regen wisselden elkaar af

Bali 2010 - Moslimmarkt
Deze vrouw op een moslimmarkt probeerde mij 1 kilo kaneel te verkopen

Bali 2010 - Rijstveld
Een rijstveld onderweg

Bali 2010 - Feest in Bali
Deze man in het dorpje Bangli is helemaal klaar voor het feest Galungan: de viering van de overwinning van Dharma (het goede) op Adharma (het slechte). Alle goden en voorouders dalen af naar de aarde om dit mee te vieren.

Bali 2010 - Zoontje Gusti
Wat een schatje he! Dit is het jongste zoontje van tuinman Gusti. De hele familie kwam ons op Galungan een bezoek brengen.

14 mei 2010

Bali 2010 - 2

Het leek zo leuk, mijn weblog bijhouden terwijl ik in Bali ben. Helaas gooit de slechte internetverbinding roet in het eten. Voor het eerst sinds mijn vorige bericht lukt het me weer om bij Blogger in te loggen. Foto's uploaden gaat echter voor geen meter :-(.

We hebben intussen al heel wat beleefd, geluierd, gelezen, gezwommen enzovoort enzovoort. Het is elke dag warm, rond de 32 graden, maar het weer is wel wisselvallig. We hebben al diverse tropische buien meegemaakt en dat is ook de reden dat de internetverbinding steeds wegvalt. Vanavond is er voor het eerst dat we hier zijn een mooie sterrenhemel EN weer een internetverbinding.

Foto's en verhalen volgen uiteraard nog :-). Het is zo mooi hier, eigenlijk wil ik nooit meer weg ......

05 mei 2010

Bali 2010 - 1

Afgelopen zaterdag zijn we na een voorspoedige maar lange reis aangekomen in Bali. Bij Villa Frangipani stond het welkomstcomité ons al op te wachten. De eigenaren van de villa, Ans en Jan Klinkhamer zijn nu wel aanwezig. Zij wonen permanent in een villa naast villa Frangipani en vorig jaar waren ze in Nederland terwijl wij in Bali verbleven. Gusti en Komang - de tuinmannen - sjouwen direct onze bagage naar de villa en Sinta, “onze” kokkin, staat te glunderen.

Het is raar, want we zijn maar 1 keer eerder hier geweest, maar het voelt als thuiskomen. De 14 maanden die tussen onze bezoeken in zitten vallen helemaal weg. Het is net alsof we maar even zijn weggeweest, ware het niet dat Jan en Ans in die tijd een gedeelte van het meubilair hebben vervangen en de planten in de enorme tuin flink Pokon hebben gegeven.

Sinta heeft als welkomstdiner het favoriete gerecht van mijn echtgenoot gemaakt. Heerlijk! Voor zondag moeten we zelf iets verzinnen voor het eten vertelt Ans want dan is Sinta vrij. Sinta maakt ons snel duidelijk dat dat niet de bedoeling is, we zijn namelijk uitgenodigd bij haar schoonfamilie! Zij woont daar samen met haar man Putu en dochtertje van anderhalf jaar. Het is als bedankje bedoeld omdat we haar het afgelopen jaar vanuit Nederland een beetje hebben geholpen: sparen voor een eigen stukje grond van 2 are waar ze haar eigen huis op kan bouwen. Zo’n uitnodiging kunnen we uiteraard niet weigeren.

Bali 2010 - Eten bij Sinta

Op zondag om 17.00 uur worden we opgehaald door een familielid van Sinta en in een gammel busje rijden we naar Lovina. We hebben echt geen idee waar we terecht gaan komen. We rijden een buitenwijk van Lovina binnen en door een woud van palmbomen en allerlei andere begroeiing belanden we op een parkeerplaatsje. Hier woont Sinta samen met 7 andere families. Er staan huisjes verspreid over een modderig terrein, overal zitten mensen en kinderen, kippen, honden en katten lopen rond. Een grotere tegenstelling met villa Frangipani is niet mogelijk! Iedereen komt ons begroeten en de oude mannetjes achteraan beginnen gamelan te spelen als welkom.

Bali 2010 - Eten bij Sinta

Na de eerste kennismaking (we weten al snel echt niet meer wie wie is, er lopen zoveel mensen), krijgen we iets te drinken en beginnen de gesprekken in gebrekkig Engels en gebarentaal. Sinta verdwijnt op een gegeven moment naar de keuken om de maaltijd te bereiden. We hadden verwacht dat iedereen mee zou eten, maar nee. Het eten is alleen voor ons bedoeld! We worden door de schoonmoeder van Sinta meegenomen om een kijkje in de keuken te nemen. Keuken???? We schrikken ons een hoedje. Kan je hier koken?

Bali 2010 - Eten bij Sinta

Ja, blijkbaar wel want alles smaakt even heerlijk ontdekken we iets later. We nemen plaats op een plateau en eten op z’n Balinees in kleermakerszit want stoelen en tafel ontbreken. We voelen ons wat ongemakkelijk omdat we de enigen zijn die eten, de rest kijkt toe en/of loopt langs en de hoeveelheid eten is enorm!

Na het eten babbelen we nog wat en bekijken we het kamertje van Sinta en Putu, een bizar vertrek met 1 bed, een kast, een stoel uit de villa Frangipani een aquarium en een tv. Hier wonen en slapen zij, inclusief hun dochtertje. Het wordt tijd om afscheid te nemen en de gammele taxi brengt ons weer terug.

Terwijl ik dit allemaal typ is het woensdagavond 5 mei, 21,30 uur plaatselijke tijd. Het is nog heerlijk warm en zitten we in korte broek en mouwloos shirt op de veranda. We horen alleen de golven van de zee en een sprinkhanenconcert. Morgenochtend vroeg, dat weten we nu al, worden we weer gewekt door de vele vogeltjes in de tropische tuin. We zijn weer in het paradijs op aarde en hebben het ontzettend naar onze zin!